Olgumun mektubuna karşılık

  Ne diyeceğimi bilemiyorum oğul, Senin içeride olduğuna mı yanayım. Annenin yıkılışına mı yanayım, gözümü önünde damla damla eridiğine mi öleyim bilemiyorum. 

   Beni bir kere daha yıktın hayal kırıklığına uğrattın. Beni dinlemedin OĞUL… Beni dinlemedin… 3gün üst üste dedim ki sabahları beraber kahvaltı yapalım. Her seferinde sabah erken çıkıp gittin benim hayalim sabah birlikte aynı sofrada sizleri görmekti. Artık yediğimiz lokmalar boğazımıza diziliyor OĞUL…

   Daldıkça gözyaşlarımız dinmiyor. Sevgiden üstün aile sevgisi var. Sen ise bu aile sevgisinden hem kendini hem de bizi mahrum ettin. Söylesene OĞUL… Aile saadetimizi kim bozdu.

   Senin için düşüncelerimi senin için hayallerimi yıktın. Bundan sonra kimin için hayal kuracağım. Sen benim göz nurumdun sen ciğerimden bir parçaydın. Sen damarımdaki kandın.

   Sen zannediyordun ki biz seni sevmiyoruz sen zannediyordun ki biz sana değer vermiyoruz.

Söylesene OĞUL şimdi ben ne yapayım. Kolum kanadım kırık benim.

   Seni sevgiyle kucaklayıp hasretle gözlerinden öpüyorum...

        Nuri AYSEL   
           ezkovikli                                                                            22.04.2008