Erkan’ım öylece yatmış duruyor,
Feryat ediyorum ama kimse duymuyor.
Dokturlar son çare diye çırpınıyor,
Uyan Erkan’ım güldür yüzümüzü.

 Bir yandan anan feryat ediyor,
Bir yandan abin feryat ediyor.
Ya baban kör olası gözleri,
Sana öylece bakıp duruyor.

 İlk aklıma gelen Emin abim oldu,
Feryadımı duysun diye bekledim.
Nerdesiniz be kardeşlerim,
Hepiniz terk edip gittiniz.

 Ya oğlum ben sana ne ettim,
Sende beni bırakıp gittin.
Bir kolum sendin-bir-kolum Özkan,
Kolumun kanadını kırdın be oğul.

 Kalbimde anınız öylece duruyor,
Yarabbi nedir bu yağmur böylece yağıyor.
Yoksa gökyüzü demi ona ağlıyor,
Dokturlar başın sağ olsun dediler.

 İlk feryadı Özkan’ımdan geldi,
Erkan Erkan uyan Erkan.
O an anladım ki yüreğim dağlandı,
İşte o an tüm dünyam yıkıldı gitti.

 Anam babamdan sonra,
Oğlumda çekip gitti.
Yerin nur mekanın cennet olsun OĞUL...